Chantal Smedts was een gelukkige vrouw: een goed huwelijk, een pracht van een dochter, een mooi huis en leuke vriendinnen. Maar ze had vooral ook een druk beroepsleven. Samen met haar echtgenoot had ze een succesvolle keten van kapperszaken uitgebouwd. Chantal was in de bloei van haar leven. Tot dit hectische bestaan haar plots te veel werd en ze volledig uitgeput instortte. De diagnose klonk als een doodvonnis: ze leed aan het chronische vermoeidheidssyndroom (cvs). Haar leefwereld veranderde drastisch, want Chantal voelde zich altijd uitgeput, had pijn en moest voortdurend rusten. Maar ze gaf zich niet gewonnen. Dankzij een intensieve medische behandeling en de onvoorwaardelijke steun van haar omgeving kon ze uit het diepe dal klimmen. Ondertussen vocht ze tegen het vooroordeel dat cvs niet meer is dan een dekmantel voor luiheid. Haar jarenlange lijdensweg is bijna voorbij. Met vernieuwde vitaliteit heeft ze haar tweede leven aangevat. Chantal leeft nu rustiger en blijft waakzaam. Want ze heeft een elementaire, maar veel te vaak veronachtzaamde levensles geleerd: luister naar je lichaam,voor het te laat is. Chantal Smedts (1967) is een van de circa vijftigduizend mensen in dit land die lijden aan het chronische vermoeidheidssyndroom. Dit boek schreef ze omdat ze haar ervaringen wil delen met andere cvs-pati en en hun omgeving. Daarnaast wil ze waarschuwen voor een ziekte die iedereen, vooral vrouwen van middelbare leeftijd, kan treffen. De auteur schenkt de inkomsten van deze uitgave aan een preventiecampagne rond cvs.