Concurrentievoordeel begint waar Concurrentiestrategie, het boek waarmee Michael Porter grote bekendheid kreeg, eindigt. Liet hij in Concurrentiestrategie het wat en waarom van concurrentiestrategieën zien, in Concurrentievoordeel beschrijft hij het hoe; hoe kunnen de beste bedrijfsresultaten verkregen én behouden worden. Het boek biedt de strategische planner uitgebreide analyseschema's, waarmee hij de prestaties van zijn bedrijf voor de toekomst kan bepalen. In Concurrentievoordeel introduceert Michael Porter het begrip 'waardeketen', een sleutelwoord in het onderzoek naar, en aanpak van álle activiteiten binnen een bedrijf op een geïntegreerde wijze. Aan de orde komen onder meer: de waardeketen voor de verschillende bedrijfstakken het behalen van kostenvoordeel het voeren van een succesvolle differentiatiestrategie technologische ontwikkeling en concurrentievoordeel de noodzaak van een horizontale strategie het belang van een verdedigingsstrategie het voeren van een aanvalsstrategie Concurrentievoordeel is een boek dat in Amerika veel succes heeft en dat geen enkele strategische planner zou mogen missen. Een bedrijf kan een groot aantal technieken gebruiken bij de analyse van een bedrijfstak en deze vertalen in een effectieve concurrentiestrategie. De structuur van een bedrijfstak wordt gekenmerkt door vijf concurrentiekrachten. Deze krachten worden uitgeoefend door leveranciers, kopers, toetreders, substituten en concurrenten die wedijveren om de gunsten van de consument. Samen bepalen ze het winstpotentieel in de desbetreffende bedrijfstak. Een diagnose van de concurrentie in een bedrijfstak, alsmede van de factoren die daaraan ten grondslag liggen, biedt een bedrijf de mogelijkheid om binnen die bedrijfstak zijn sterke en zwakke punten vast te stellen. Op basis hiervan kunnen drie generieke strategieën worden geformuleerd: 1. De strategie van het kostenleiderschap is erop gericht een algeheel kostenvoordeel te behalen in de bedrijfstak door schaalvoordelen, ervaring, kostenbeheersing, het vermijden van kleinschalige inkopers, enzovoorts. 2. De tweede generieke strategie is het differentiëren van het productenpakket, waardoor iets gemaakt wordt dat overal in de bedrijfstak als uniek wordt beschouwd. 3. De derde strategie tenslotte, is de zogenoemde focus. Hierbij streeft een bedrijf er niet naar om de gehele bedrijfstak te bedienen, maar kiest het zorgvuldig bepaalde groepen kopers. De gedachte hierachter is dat men nauw gedefinieerde doelgroepen beter van dienst kan zijn dan de breder opererende concurrenten dat kunnen. Het is praktisch onmogelijk meer dan één generieke strategie na te streven. De onderneming die dit probeert raakt tussen wal en schip. Dit zal ten koste gaan van de winstgevendheid en strategische actie is in zo'n situatie dan ook geboden. Er moet dan ook een keuze worden gemaakt uit één van de drie generieke strategieën. Inhoudsopgave Voorwoord Inleiding Deel 1 - Algemene analysetechnieken 1. De structurele analyse van bedrijfstakken 2. Generieke concurrentiestrategieën 3. Schema voor concurrentie-analyse 4. Marktsignalen 5. Concurrentie-acties 6. Strategie ten opzichte van kopers en leveranciers 7. Structurele analyse binnen bedrijfstakken 8. Bedrijfstakontwikkeling Deel 2 - Generieke bedrijfstakomgevingen 9. Concurrentiestrategie in gefragmenteerde bedrijfstakken 10. Concurrentiestrategie in opkomende bedrijfstakken 11. Overgang naar volwassenheid van de bedrijfstak 12. Concurrentiestrategie in in betekenis afnemende bedrijfstakken 13. Concurrentie in mondiale bedrijfstakken Deel 3 - Strategische beslissingen 14. De strategische analyse van verticale integratie 15. Capaciteitsuitbreiding 16. Toetreding tot nieuwe bedrijfstakken Appendix 1 - Portfoliotechnieken bij concurrentie-analyse Appendix 2 - Het uitvoeren van een bedrijfsanalyse Bibliografie Register