Heb jij ook wel eens nachtmerries, hoe wij hier in Holland met onze historische prestaties ooit bij zullen komen? Een kleine eeuw is er verzuimd, en ik geloof soms, het is verloren, en denk: zullen we niet ons complete bronnenmateriaal in Brussel of Parijs op een veiling doen, of in de krant ter overname aanbieden voor iemand met nog wat vrijen tijd.' Het waren zwartgallige bespiegelingen waaraan Huizinga zich in 1907 overgaf, op een moment dat zijn Belgische collega Henri Pirenne met enthousiasme voortbouwde aan het nationale monument dat zijn Histoire de Belgique moest worden. Maar ook Pirenne leek met de rug naar de toekomst te staan. Reeds in 1912 stelde Jules Destrée vast dat er geen Belgen waren. De Histoire de Belgique werd daardoor een luchtkasteel waarin slechts een spooknatie kon huizen. Wie waren de ijkmeesters van het verleden in Nederland en België, en hoe deden zij hun werk? Deze bundel biedt de lezer een fascinerend en gevarieerd beeld van de omgang met het verleden in de twee-eenheid die België en Nederland ooit vormden. De geschiedschrijving wordt in De ijkmeesters opgevoerd als het produkt van een eindeloos schaven en bijschaven, ijken en herijken. De verbeelding van het verleden houdt immers meer in dan het vertellen van een verhaal: zij vergt een infrastructuur, weerspiegelt mentale en politieke kaders, wordt gedragen dooridealen en polemieken. In De ijkmeesters wordt de machinerie van de geschiedenis draaiende gehouden, verschijnt het verleden als een drama van rust en revolutie, verdwijnen oude zekerheden in ironie en fin de siècle, droomt Huizinga de Middeleeuwen en leest Geyl Ter Braak. Recensie(s) De auteur promoveerde in 1990 op 'De toga van Fruin', a.i. 90-24-273-4, een diepgravende studie naar de Nederlandse geschiedschrijving in de 19e en 20e eeuw. In 'De ijkmeesters' zijn tien essays gebundeld die bepaalde aspecten van de geschiedschrijving in Nederland en België behandelen. Veel aandacht wordt besteed aan de ontwikkeling van een wetenschappelijke 'infrastructuur', aan de institutionalisering en de professionalisering van de historische wetenschap. Centraal staat de wijze waarop het beeld van het verleden wordt aangepast en bijgesteld, en de maatschappelijke en politieke invloeden die hierbij een rol spelen. Het boek is helder geschreven en rijk geïllustreerd, maar zal door de stortvloed aan namen van historici en titels van boeken en tijdschriften alleen diè lezers aanspreken die enigszins thuis zijn in de Nederlandse en Belgische geschiedschrijving. Voor die liefhebbers is het echter een absolute aanrader. (Biblion recensie, Drs. R.P. Hartmans.) Koopje - in zeer goede staat