Dit boek geeft inzicht in de veranderende identiteit van de kinder- en jeugdpsychiatrie, een boeiend, complex en aangrijpende vak. De afdeling Kinder- en jeugdpsychiatrie van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie viert dit jaar haar zestigste verjaardag. Dat er in zestig jaar veel kan veranderen is evident, maar dat niet alles 'nieuw is wat er blinkt' maakt deze uitgave ook duidelijk. Neem ADHD, een diagnose die bij 5 tot 10 procent van de Nederlandse kinderen wordt gesteld. De geschiedenis leert dat er voorlopers van dit ziektebeeld waren, en dat de opvattingen van kinder- en jeugdpsychiaters over het ontstaan en de behandeling ervan door de tijd heen belangrijk veranderen. Ook de identiteit van het vak zelf veranderde in de afgelopen zestig jaar. Psychiaters zijn eveneens kinderen van hun tijd: kort na de Tweede Wereldoorlog kozen kinderpsychiaters vooral de rol van opvoeder, in de jaren zestig en zeventig die van psychoanalyticus en vanaf de jaren tachtig presenteren kinder- en jeugdpsychiaters zich in de eerste plaats als medici. De 'waarheden' van vandaag blijken voor veel kinder- en jeugdpsychiaters ook bepalend te zijn (geweest) voor hun visie op het verleden. Eerdere generaties krijgen daarbij vaak het predicaat 'eenzijdig' of 'onwetenschappelijk'. Kinderen van hun tijd laat echter zien dat de geschiedenis van de kinder- en jeugdpsychiatrie veel rijker is dan dat én onmisbaar om zicht te krijgen op heden en toekomst van dit boeiende, complexe en aangrijpende vak.