Op het kruispunt van evolutietheorie, geschiedenis, (ortho-)pedagogie, psychologie, filosofie en antropologie wordt de zin en onzin van straffen in opvoeding en onderwijs geanalyseerd. Het verschil tussen straffen en sanctioneren wordt grondig toegelicht vanuit een diepgaande historische studie naar straffen als opvoedkundige methodiek. Waarom bestaat er zoveel controverse rond straffen en blijft het toch al eeuwen bestaan? Het antwoord vind je in dit boek. En belonen dan? Daarover bestaan al evenveel misverstanden. En is sanctioneren niet hetzelfde dan straffen? Hier brengt een etymologische invalshoek uitsluitsel en wordt duidelijk dat sanctioneren een boeiend communicatieproces is dat gericht is op verbondenheid. Elk gedrag krijgt betekenis tegen de maatstaf van verbondenheid. Iedereen die mee verantwoordelijk is voor het opvoeden en onderwijzen van kinderen vindt in dit boek een handige leidraad m.b.t. organisatie, groepsdynamica en individuele relaties. Aangezien onze maatschappij het resultaat is van hoe wij onze kinderen opvoeden en onderwijzen, zet dit boek grondig aan het denken over wij onze gemeenschap vorm geven.