De huidige geïndividualiseerde en complexe samenleving maakt een voorgaande professionalisering noodzakelijk van de supervisie waarin de maatschappelijke context een bepalende rol heeft. De complexiteit van onze samenleving beïnvloedt diepgaand het werk van de agogische professional. Enerzijds wordt hij geconfronteerd met een grote mate van individualisering en fragmentarisering, waardoor hij niet op een algemeen aanvaard kader kan terugvallen. Anderzijds is hij onderhevig aan tendensen van het sterk doorgevoerde en op efficiency gerichte productdenken, waardoor de menselijke unieke waardigheid in haar kwetsbaarheid bedreigd wordt. Tegelijkertijd worden hem kansen geboden op een eigen en persoonlijke wijze zijn beroep uit te oefenen. Dit boek zoekt naar een antwoord op de vraag wat deze werkelijkheid betekent voor de supervisie. Vanuit een analyse van onze huidige tijd worden lijnen getrokken naar het supervisieproces. Belangrijke aspecten van dit proces worden in hun maatschappelijke context geplaatst, zoals het leren reflecteren, het taalgebruik, de instellingsculturen, de interculturalisatie en het ethisch handelen. Afgesloten wordt met een schets van de supervisor zelf. Een aantal praktijkvoorbeelden illustreert de theorie. Het boek onderzoekt de persoonlijke en professionele houding die de beroepsmethodieken in de maatschappelijke complexiteit dient te dragen. Het richt zich vooral op de supersvisoren in hun begeleidingsactiviteiten. Het kan echter ook een oriëntatie zijn voor allen die zich op de hoogte willen stellen van de betekenis van supervisie.