Over de media- en reclamedruk in onze maatschappij Bepalen onze journalisten vandaag nog écht de inhoud van de media waarvoor ze werken? Of zijn zij voor de mediabedrijven een soort van excuus-Truzen die het publiek geboeid moeten doen luisteren en kijken, zodat de reclame-inkomsten blijven toestromen? De band tussen reclame en media is vooral het laatste decennium steeds inniger geworden. Met het stijgen van de mediadruk zien de persgroepen zich verplicht naast de reclame die ze opnemen ook steeds meer reclame te maken voor zichzelf. Voor de meer ‘traditionele’ consumptiemerken wordt het steeds moeilijker en duurder om nog gezien en gehoord te worden. Zij moeten steeds meer ruimte kopen, wat weer extra geld in het laatje van de mediagroepen brengt. Het resultaat is een helse spiraal van opwaartse mediadruk. Maar terwijl buiten de revolutie woedt, blijven de koningen van bedrijven en reclamebureaus in hun vergaderzalen hun oude, traditionele rituelen opvoeren… Over de auteur : Bruno Vanspauwen (1959) is al 20 jaar actief in de reclamewereld. Als licentiaat communicatiewetenschappen leerde hij in de jaren Õ80 het vak van copywriter. In 1990 begon hij met een eigen reclamebureau dat snel uitgroeide tot een gediversifieerde groep met 70 medewerkers. In samenwerking met een internationaal netwerk ontstond in 1998 een van de grootste communicatiegroepen van het land: TBWA/GV Group Belgium. Daarvan is Bruno Vanspauwen vandaag gedelegeerd bestuurder, verantwoordelijk voor strategie en creatie. De groep werkte en werkt voor merken als IKEA, Volvo, Royale Belge, Samsonite, BMW, Studio Brussel, De Morgen, Nivea, Henkel, Telenet, Danone, Absolut, Sony, Akzo Nobel, Novartis, Delhaize, Eurostar, ...