In dit vierde deel van een reeks van vier boeken over communicatie in de gezondheidszorg is de invalshoek de zorgverlener zelf. Elke dag met plezier je job in de zorgverlening blijven doen is niet steeds een evidentie. Wat kan je als zorgverlener doen om de motivatie van het eerste uur levendig te houden en niet op te branden? Hoe kom je bij de essentie van je beroepskeuze en hoe kan deze als richtsnoer je handelen bepalen en oriënteren? Er wordt aangetoond dat de kwaliteit van je zorg en je leven mede wordt bepaald door het mensbeeld van waaruit je vertrekt. Hoe kan je adequaat omgaan met de emoties en de onzekerheid die dit beroep ongetwijfeld meebrengt? Hoe bouw je een succesvolle praktijk uit of zorg je ervoor dat je meer plezier aan je werk beleeft? Hoe integreer je de computer als een positieve factor in de communicatie in plaats van een barrière in het contact met de patiënt? Wat verandert er als je als arts zelf ernstig ziek wordt? En hoe kan je even door de ogen van de patiënt kijken naar je beroep? Het gaat om prangende facetten die kunnen bepalen hoe je van een belastende job een bezigheid kunt maken waar je steeds meer plezier aan beleeft. Ook al richt het boek zich in eerste instantie tot artsen, het bevat nuttige informatie voor allen die in de gezondheids- en welzijnszorg werkzaam zijn als zorgverstrekker, opleider of beleidsmedewerker.